karalny
karalny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik karalny karalna karalne karalni karalne dopełniacz karalnego karalnej karalnego karalnych celownik karalnemu karalnej karalnemu karalnym biernik karalnego karalny karalną karalne karalnych karalne narzędnik karalnym karalną karalnym karalnymi miejscownik karalnym karalnej karalnym karalnych wołacz karalny karalna karalne karalni karalne
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) groźba karalna • czyn karalny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. karać
- rzecz. kara ż, karanie n, ukaranie n, karalność ż, karny mrz
- przym. karny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od czasownika karać; kalka niem. strafbar i franc. punissable[1]
- w użyciu od pierwszej połowy XIX wieku[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) punishable, penal, impeachable, chargeable
- francuski: (1.1) punissable
- hiszpański: (1.1) punible, castigable, penable
- interlingua: (1.1) punibile
- jidysz: (1.1) באַשטראָפֿלעך (basztroflech)
- niemiecki: (1.1) strafbar
- nowogrecki: (1.1) τιμωρητέος, αξιόποινος
- rosyjski: (1.1) наказуемый
- włoski: (1.1) punibile
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „karalny” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4, s. 631.