kaczan (język polski) edytuj

 
kaczany (1.2)
wymowa:
IPA[ˈkaʧ̑ãn], AS[kačãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) głąb, rdzeń kapusty, brukwi[1]
(1.2) kolba kukurydzy[1]
(1.3) uczn. głowa[2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) Puknij się w ten swój pusty kaczan!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *kočanъ
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: głąb
źródła:
  1. 1,0 1,1 Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. III, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 455.
  2. Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 227.