kałamaszka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌkawãˈmaʃka], AS[kau̯ãmaška], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niewielki pojazd konny, rodzaj czterokołowej bryki bez resorów i budy, używany w XVII–XX w.; zob. też kałamaszka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
białor. каламажка (kałamażka)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „kałamaszka” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.