interpunkcyjny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌĩntɛrpũŋkˈt͡sɨjnɨ], AS[ĩnterpũŋkcyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z interpunkcją, dotyczący interpunkcji
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Potrafi doskonale interpretować znaki interpunkcyjne - pytanie czy zdziwienie będzie miało zawsze odpowiednią intonację[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) znak interpunkcyjnybłąd interpunkcyjny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. interpunkcja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Beata Winkler, Sekcja specjalna, „Enter”, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.