indyczę

indyczę (język polski)

indyczę (1.1)

wymowa:

IPA: [ĩnˈdɨt͡ʃɛ], AS: [ĩndyče], zjawiska fonetyczne: nazal.• denazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zool. pisklę indyka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	indyczę	indyczęta
dopełniacz	indyczęcia	indycząt
celownik	indyczęciu	indyczętom
biernik	indyczę	indyczęta
narzędnik	indyczęciem	indyczętami
miejscownik	indyczęciu	indyczętach
wołacz	indyczę	indyczęta

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. indyk m, indyczka ż, indor m, indyczek m, Indyk mrz

przym. indyczy

czas. indyczyć się ndk., naindyczyć się

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) indioilasko
• białoruski: (1.1) індычаня n, індычанё n
• czeski: (1.1) krůtě
• hiszpański: (1.1) pavipollo m
• rosyjski: (1.1) индюшонок m

źródła: