pisklę
pisklę (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ornit. niedawno wyklute młode ptaka; zob. też pisklę w Wikipedii
- (1.2) przen. pieszczotliwie o dziecku
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pisklę pisklęta dopełniacz pisklęcia piskląt celownik pisklęciu pisklętom biernik pisklę pisklęta narzędnik pisklęciem pisklętami miejscownik pisklęciu pisklętach wołacz pisklę pisklęta
- składnia:
- (1.1) pisklę + D.
- kolokacje:
- (1.1) pisklę kury / kaczki / orła / wrony / strusia / … • pisklę kurze / kacze / orle / wronie / strusie / … • pisklę się wykluwa • wodzić pisklęta
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) młode
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pisk m, piszczenie n, popiskiwanie n, piskanie n
- czas. piszczeć ndk., popiskiwać ndk., piskać ndk.
- przym. pisklęcy, piskliwy, piszczałkowy
- związki frazeologiczne:
- pisklę orła będzie orłem, pisklę wrony – wroną • pisklę w obcym gnieździe nie wychowa się
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) nestling; (1.2) chick
- baskijski: (1.1) txita
- białoruski: (1.1) птушанё n, птушаня n; (1.2) птушанё n, птушаня n
- czeski: (1.1) pískle n
- duński: (1.1) fugleunge w
- esperanto: (1.1) birdido
- hiszpański: (1.1) polluelo m; (1.2) pollito m
- itelmeński: (1.1) °пакук
- jidysz: (1.1) פֿייגעלע n (fejgele)
- karaimski: (1.1) палас
- kataloński: (1.1) poll m
- niderlandzki: (1.1) kuiken n
- niemiecki: (1.1) Junge n, Küken n
- nowogrecki: (1.1) νεοσσός m; (1.2) νεοσσός m
- rosyjski: (1.1) птене́ц m; (1.2) пте́нчик m
- szwedzki: (1.1) fågelunge w
- ukraiński: (1.1) пташеня́ n
- węgierski: (1.1) fióka
- źródła: