historik
historik (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) historyk
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik historik historici / historikové dopełniacz historika historiků celownik historiku / historikovi historikům biernik historika historiky wołacz historiku historici / historikové miejscownik historiku / historikovi historicích narzędnik historikem historiky
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dějepisec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. historie ż
- forma żeńska historička ż
- przym. historický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Zawody
- źródła:
historik (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) historyk
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. história ż, historickosť ż
- forma żeńska historička ż
- przym. historický
- przysł. historicky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Zawody
- źródła:
historik (język słoweński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. historija ż, historičnost ż, historicizem m
- przysł. historično
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słoweński - Zawody
- źródła:
historik (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) historia (użytkowania, działania, zmian itp.)
- odmiana:
- (1.1) en historik, historiken
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: