Wikisłownik

grina

grina (język szwedzki)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) reg. pot. płakać, popłakiwać, beczeć, ryczeć[1]
(1.2) stroić kwaśne miny, krzywić się[1]
(1.3) reg. pot. śmiać się, szczerzyć zęby, świecić zębami; uśmiechać się szyderczo[2]
odmiana:
(1) att grina, grinar, grinade, grinat, grina! ; pres. part. grinande, perf. part. -
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gråta, lipa, snyfta, böla, tjuta, gnälla
(1.2) grimasera
(1.3) skratta, flina, flabba
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grin, grinande
przym. grinig
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe grinolle
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1   Hasło „grina” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.
  2. ↑   Hasło „grina” w: Svenska Akademiens ordbok (SAOB), Svenska Akademien.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=grina&oldid=7998737”