Podobna pisownia Podobna pisownia: gīzd
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) ktoś obrzydliwy[1][2], niedarzony sympatią
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) smarkacz, urwipołeć[3]
(1.3) gw. (Górny Śląsk), reg. (Małopolska) niechluj[4]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) gw. (Górny Śląsk) daw. gad[5]
odmiana:
przykłady:
(1.1) I daremnie złośliwy gizd pokrywał swą twarz coraz przymilniejszymi uśmiechami. Nic nie wskórał[6].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) gid
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) gid
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
gizd pieroński[7] (obelga) → dziad, łachmaniarz
etymologia:
karpatyzm rozłączny; por. czes. hyzd, słc. hyzd[8]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: obrzydliwiec, brzydota
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: smarkacz, łobuz
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: niechluj
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gad
źródła:
  1. Dorota Simonides, Śląski horror. O diabłach, skarbnikach, utopcach i innych strachach, Śląski Instytut Naukowy, Katowice 1984, s. 140.
  2. Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, s. 375–380.
  3. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  4. Anna Piechnik, Stopień znajomości niektórych gwarowych ekspresywizmów osobowych przez młodych mieszkańców wsi, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 335.
  5. Haserman, w: Z gwary śląskiej, zapisał J. Siatkowski, „Poradnik Językowy” nr 5/1956, s. 196.
  6. Książę z Raciborza zwycięzcą Liczyrzepy, w: Baśnie polskie, Warszawa 1968, s. 463.
  7. Łakomy Ludwik, Obrazki z powstań górnośląskich, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1934, s. 15.
  8. Marek Stachowski, Karpatyzm leksykalny, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego”, „Prace Językoznawcze”, z. 122/2005, s. 186.