gegenwärtig

gegenwärtig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈɡeːɡənvɛʁtɪç]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) obecny

(1.2) teraźniejszy

(1.3) książk. zachowany w pamięci

w funkcji przysłówka

(2.1) obecnie

odmiana:

(1.1-3)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der gegenwärtige	die gegenwärtige	das gegenwärtige	die gegenwärtigen
	mieszana	(k)ein gegenwärtiger	(k)eine gegenwärtige	(k)ein gegenwärtiges	keine gegenwärtigen
	mocna	gegenwärtiger	gegenwärtige	gegenwärtiges	gegenwärtige
Gen.	słaba	des gegenwärtigen	der gegenwärtigen	des gegenwärtigen	der gegenwärtigen
	mieszana	(k)eines gegenwärtigen	(k)einer gegenwärtigen	(k)eines gegenwärtigen	keiner gegenwärtigen
	mocna	gegenwärtigen	gegenwärtiger	gegenwärtigen	gegenwärtiger
Dat.	słaba	dem gegenwärtigen	der gegenwärtigen	dem gegenwärtigen	den gegenwärtigen
	mieszana	(k)einem gegenwärtigen	(k)einer gegenwärtigen	(k)einem gegenwärtigen	keinen gegenwärtigen
	mocna	gegenwärtigem	gegenwärtiger	gegenwärtigem	gegenwärtigen
Akk.	słaba	den gegenwärtigen	die gegenwärtige	das gegenwärtige	die gegenwärtigen
	mieszana	(k)einen gegenwärtigen	(k)eine gegenwärtige	(k)ein gegenwärtiges	keine gegenwärtigen
	mocna	gegenwärtigen	gegenwärtige	gegenwärtiges	gegenwärtige

(1.1-3) st. wyższy gegenwärtiger; st. najwyższy gegenwärtigsten

przykłady:

(1.3) Nicht im Wortlaut konnte er sich auf die Verse besinnen, doch ihr Inhalt war ihm gegenwärtig. → Nie pamiętał wersów w ich dosłownym brzmieniu, jednak zachował w pamięci ich sens.

(2.1) Gegenwärtig hat sich die Situation stabilisiert. → Obecnie sytuacja się ustabilizowała.

składnia:

(1.3) jdm. +Dat. gegenwärtig sein

kolokacje:

synonimy:

(1.2) derzeitig, jetzig

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gegenwart ż, Gegenwärtigkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. gegen + -wärtig

uwagi:

źródła: