Podobna pisownia Podobna pisownia: fùtrowac
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) gw. (Górny Śląsk)[1], reg. (Kresy) karmić zwierzęta
(1.2) pot.[2], także gw. (Górny Śląsk)[3] łapczywie jeść
(1.3) bud. techn. wylepiać gliną, gipsem; obijać ściany deskami; uszczelniać trocinami, torfem[2]
(1.4) wykładać piec cegłą ogniotrwałą[4]
(1.5) besztać, łajać[5]
(1.6) reg. (Poznań) jeść[6]
(1.7) reg. (Poznań) karmić[6]
odmiana:
(1.1-7) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) pałaszować, zajadać, wcinać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. futrowanie n, futernia ż, futrówka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. füttern[1]
(1.2) niem. futtern[3] lub niem. füttern[2]
(1.3) franc. foutre z łac. futuere[5]
(1.6-7) niem. futtern[6]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1,7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: karmić
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wcinać
(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jeść
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „futrować I” w: Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 91.
  2. 2,0 2,1 2,2   Hasło „futrować I” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 3,0 3,1 Hasło „futrować II” w: Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 82.
  4.   Hasło „futrować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. 5,0 5,1   Hasło „futrować II” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  6. 6,0 6,1 6,2 Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 211.