formatywny (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, który coś formuje, ma wpływ na formowanie się czegoś
(1.2) taki, który powoduje, że coś się formuje
(1.3) taki, w czasie którego coś się formuje
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. forma ż, foremka ż, reforma ż, formatka ż, format m, formacik m, formacja ż, formatowanie n, uformowanie n, sformowanie n, sformatowanie n, reformowanie n, zreformowanie n, formatywność ż, reformacja ż, reformator m, reformatorek m, reformatorka ż, formierz m, formierka ż, formiernia ż, przeformatowanie n, przeformatowywanie n, formierstwo n, reformowalność ż, niereformowalność ż, formator m, formatorka ż, formacyjność ż, foremność ż, nieforemność ż, formalność ż, formalista m, formalistka ż, formularz m, formuła ż, formułka ż
czas. formować ndk., sformować dk., uformować dk., formatować ndk., sformatować dk., reformować ndk., zreformować dk., przeformatować dk., przeformatowywać ndk., formułować ndk., sformułować dk.
przym. reformacyjny, reformowy, reformowalny, niereformowalny, formatkowy, formatowy, formierski, foremkowy, formatowy, formacyjny, foremny, nieforemny, formalnie, nieformalnie, formularzowy, formułowy
przysł. reformacyjnie, formacyjnie, foremnie, nieforemnie, formalnie, nieformalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: