fallokracja

fallokracja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) termin powstały w środowisku feministycznym oznaczający społeczność zdominowaną przez mężczyzn z kultem fallicznym, władza mężczyzn we wszystkich dziedzinach życia społecznego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fallokracja	fallokracje
dopełniacz	fallokracji	fallokracji
celownik	fallokracji	fallokracjom
biernik	fallokrację	fallokracje
narzędnik	fallokracją	fallokracjami
miejscownik	fallokracji	fallokracjach
wołacz	fallokracjo	fallokracje

przykłady:

(1.1) W naszych krajach rozpanoszyła się fallokracja. Niewiast nie dopuszcza się do głosu. Jeśli brzydka, traktuje się ją jak służebnicę. Jeśli ładna, jak zabawkę. I oto wybuchnie wielka, krwawa wojna nie o tron, nie o granicę, lecz o białogłowę.

(1.1) Fallokracja czy waginocentryzm? Głos feministek we współczesnej debacie o płci, języku i kulturze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. fallo- + -kracja

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) phallocracy
• baskijski: (1.1) falokrazia
• francuski: (1.1) phallocratie ż
• hiszpański: (1.1) falocracia ż

źródła: