epicentrum
epicentrum (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) geofiz. obszar na powierzchni Ziemi, znajdujący się bezpośrednio nad ogniskiem trzęsienia ziemi
- (1.2) przen. punkt, w którym dane zjawisko występuje w nasilonym stopniu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik epicentrum epicentra dopełniacz epicentrum epicentrów celownik epicentrum epicentrom biernik epicentrum epicentra narzędnik epicentrum epicentrami miejscownik epicentrum epicentrach wołacz epicentrum epicentra
- przykłady:
- (1.2) Filipiny graniczą z Morzem Południowochińskim, które w ostatnich latach było epicentrum wielu napięć geopolitycznych.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. epicentralny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. epicentrum ← gr. ἐπί + κέντρον
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) epicentre
- białoruski: (1.1) эпіцэнтр m (epicentr)
- bułgarski: (1.1) епицентър m (epicentǎr)
- czeski: (1.1) epicentrum n
- duński: (1.1) epicentrum n, epicenter n; (1.2) epicentrum n, epicenter n
- esperanto: (1.1) surcentro
- francuski: (1.1) épicentre m
- galicyjski: (1.1) epicentro m
- hiszpański: (1.1) epicentro m
- indonezyjski: (1.1) episenter
- islandzki: (1.1) skjálftamiðja ż
- japoński: (1.1) 震源地 (しんげんち, shingenchi)
- kataloński: (1.1) epicentre m
- litewski: (1.1) epicentras m
- łaciński: (1.1) epicentrum n
- łotewski: (1.1) epicentrs m
- malajski: (1.1) epipusat
- niderlandzki: (1.1) epicentrum n
- niemiecki: (1.1) Epizentrum n
- norweski (bokmål): (1.1) episenter n, episentrum n; (1.2) episenter n, episentrum n
- norweski (nynorsk): (1.1) episenter n, episentrum n; (1.2) episenter n, episentrum n
- nowogrecki: (1.1) επίκεντρο n
- portugalski: (1.1) epicentro m
- serbski: (1.1) епицентар m (epicentar)
- słowacki: (1.1) epicentrum n
- słoweński: (1.1) epicenter m
- szwedzki: (1.1) epicentrum n
- ukraiński: (1.1) епіцентр m (epicentr)
- węgierski: (1.1) epicentrum
- wietnamski: (1.1) chấn tâm
- włoski: (1.1) epicentro m
- źródła:
epicentrum (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) geofiz. epicentrum
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik epicentrum epicentra dopełniacz epicentra epicenter celownik epicentru epicentrům biernik epicentrum epicentra wołacz epicentrum epicentra miejscownik epicentru epicentrech narzędnik epicentrem epicentry
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. epicentrum
- uwagi:
- źródła:
epicentrum (język łaciński)
edytujepicentrum (język niderlandzki)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) geofiz. epicentrum
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. epicentrum
- uwagi:
- źródła:
epicentrum (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) geofiz. epicentrum
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. epicentrum
- uwagi:
- źródła:
epicentrum (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) geofiz. epicentrum
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. epicentrum
- uwagi:
- źródła:
epicentrum (język węgierski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈɛpit͡sɛntrum]
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) geofiz. epicentrum
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. epicentrum
- uwagi:
- źródła: