elektroluminescencja
elektroluminescencja (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌɛlɛktrɔlũmʲĩnɛˈst͡sɛ̃nt͡sʲja], AS: [elektrolũmʹĩnescẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.,
- podział przy przenoszeniu wyrazu: e•lek•tro•lu•mi•ne•s•cen•cja[1]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fiz. świecenie ciał, wywołane działaniem zmiennego pola elektrycznego; zob. też elektroluminescencja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik elektroluminescencja elektroluminescencje dopełniacz elektroluminescencji elektroluminescencji / przest. elektroluminescencyj celownik elektroluminescencji elektroluminescencjom biernik elektroluminescencję elektroluminescencje narzędnik elektroluminescencją elektroluminescencjami miejscownik elektroluminescencji elektroluminescencjach wołacz elektroluminescencjo elektroluminescencje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. elektroluminescencyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. elektro- + luminescencja
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) electroluminescence
- baskijski: (1.1) elektrolumineszentzia
- białoruski: (1.1) электралюмінесцэнцыя ż
- hiszpański: (1.1) electroluminiscencia ż
- nowogrecki: (1.1) ηλεκτροφωταύγεια ż
- rosyjski: (1.1) электролюминесценция ż
- słowacki: (1.1) elektroluminiscencia ż
- ukraiński: (1.1) електролюмінесценція ż
- włoski: (1.1) elettroluminescenza ż
- źródła:
- ↑ Hasło „elektroluminescencja” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 255.