eksponat

eksponat (język polski)

eksponaty (1.1)

wymowa:

IPA: [ɛksˈpɔ̃nat], AS: [ekspõnat], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przedmiot wystawiony do oglądania w muzeum, na wystawie, pokazie itp.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	eksponat	eksponaty
dopełniacz	eksponatu	eksponatów
celownik	eksponatowi	eksponatom
biernik	eksponat	eksponaty
narzędnik	eksponatem	eksponatami
miejscownik	eksponacie	eksponatach
wołacz	eksponacie	eksponaty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ekspozycja ż, eksponowanie n, eksponent m, eksponacik mrz

czas. eksponować ndk., wyeksponować dk.

przym. ekspozycyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Exponat

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) exhibit
• białoruski: (1.1) экспанат m
• bułgarski: (1.1) експонат m
• czeski: (1.1) exponát m
• gruziński: (1.1) გამოფენა
• jidysz: (1.1) עקספּאָנאַט m
• niemiecki: (1.1) Exponat n
• nowogrecki: (1.1) έκθεμα n
• rosyjski: (1.1) экспонат m
• szwedzki: (1.1) utställningsföremål n
• ukraiński: (1.1) експонат m

źródła: