ekspedientka

ekspedientka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛkspɛˈdʲjɛ̃ntka], AS: [ekspedʹi ̯ẽntka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która sprzedaje towar w sklepie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekspedientka	ekspedientki
dopełniacz	ekspedientki	ekspedientek
celownik	ekspedientce	ekspedientkom
biernik	ekspedientkę	ekspedientki
narzędnik	ekspedientką	ekspedientkami
miejscownik	ekspedientce	ekspedientkach
wołacz	ekspedientko	ekspedientki

przykłady:

(1.1) Moja siostra jest ekspedientką w sklepie mięsnym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sprzedawczyni

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma męska ekspedient m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma żeńska od: ekspedient

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: ekspedient

• duński: (1.1) ekspeditrice w
• francuski: (1.1) vendeuse ż
• hiszpański: (1.1) vendedora ż, dependienta ż
• kaszubski: (1.1) krómòwô ż
• litewski: (1.1) pardavėja ż
• norweski (bokmål): (1.1) ekspeditrise m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) ekspeditrise ż
• nowogrecki: (1.1) πωλήτρια ż

źródła: