duszwłaścicielstwo

duszwłaścicielstwo (język polski)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik zbiorowy, rodzaj nijaki

(1.1) daw. hist. szlachta, ogół właścicieli chłopów ziemskich[1]
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szlachta
źródła:
  1.   Hasło „Duszwłaścicielstwo” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 589.