determinizm
determinizm (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) filoz. teoria przyczynowo-skutkowa zakładająca, że ciąg określonych zdarzeń nieuchronnie prowadzi do danego skutku, rezultatu
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik determinizm dopełniacz determinizmu celownik determinizmowi biernik determinizm narzędnik determinizmem miejscownik determinizmie wołacz determinizmie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) indeterminizm
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. indeterminizm mrz, determinista mos, deterministka ż
- czas. determinować ndk., zdeterminować dk.
- przym. deterministyczny
- przysł. deterministycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) determinism
- baskijski: (1.1) determinismo
- białoruski: (1.1) дэтэрмінізм m
- bułgarski: (1.1) детерминизъм m
- duński: (1.1) determinisme w
- francuski: (1.1) déterminisme
- hiszpański: (1.1) determinismo m
- interlingua: (1.1) determinismo
- niemiecki: (1.1) Determinismus m
- norweski (bokmål): (1.1) determinisme m
- norweski (nynorsk): (1.1) determinisme m
- nowogrecki: (1.1) ντετερμινισμός m, αιτιοκρατία ż
- rosyjski: (1.1) детерминизм m
- serbski: (1.1) детерминизам m
- szwedzki: (1.1) determinism w
- ukraiński: (1.1) детермінізм m
- włoski: (1.1) determinismo m
- źródła: