Wikisłownik

indeterminizm

indeterminizm (język polski) edytuj

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) filoz. koncepcja dopuszczająca, że ta sama przyczyna może prowadzić do innych skutków; zob. też indeterminizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikindeterminizmindeterminizmy
dopełniaczindeterminizmuindeterminizmów
celownikindeterminizmowiindeterminizmom
biernikindeterminizmindeterminizmy
narzędnikindeterminizmemindeterminizmami
miejscownikindeterminizmie[1]indeterminizmach
wołaczindeterminizmie[1]indeterminizmy
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) determinizm
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. determinacja ż, determinizm m, determinista ż, deterministka ż, deterministyczność ż, zdeterminowanie n, indeterminista m, indeterministka ż, indeterministyczność ż, determinowanie n
czas. determinować ndk., zdeterminować dk.
przym. deterministyczny, indeterministyczny, zdeterminowany
przysł. derministycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. in- + determinare → nie- + określać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.

indeterminizm (język uzbecki) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) filoz. indeterminizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=indeterminizm&oldid=8336205”