dagerotypia (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fot. hist. pierwsza technika otrzymywania obrazów fotograficznych; zob. też dagerotypia w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dagerotyp m
czas. dagerotypować ndk.
przym. dagerotypowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc., od nazwiska Louisa Jacques'a Daguerre'a
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fot. hist. dagerotypia[1]
(1.2) fot. dagerotyp[1]
odmiana:
(1.1) blm
(1.2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) dagerotyp
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dagerotyp m
przym. dagerotypický
przysł. dagerotypicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „dagerotypia” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.