cyklotymik (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌʦ̑ɨklɔˈtɨ̃mʲik], AS[cyklotmʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) psych. osoba cierpiąca na cyklotymię
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cyklotymia ż
przym. cyklotymiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

cyklotymik (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) psych. cyklotymik
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cyklotymie ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

cyklotymik (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) med. cyklotymik[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cyklotýmia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „cyklotymik” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.