cwaniactwo

cwaniactwo (język polski)

wymowa:

IPA: [t͡sfãˈɲat͡stfɔ], AS: [cfãńactfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przebiegłe radzenie sobie w każdej sytuacji, często kosztem innych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	cwaniactwo
dopełniacz	cwaniactwa
celownik	cwaniactwu
biernik	cwaniactwo
narzędnik	cwaniactwem
miejscownik	cwaniactwie
wołacz	cwaniactwo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) spryt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cwaniura ż/mos, cwaniakowanie n, cwaniak mos, cwaniaczek mos, cwaniaczka ż, cwaniara ż

przym. cwany, cwaniacki

przysł. cwanie, cwaniacko

czas. wycwanić się dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. cwaniak + -stwo

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: