cwaniara

cwaniara (język polski)

wymowa:

IPA: [t͡sfãˈɲara], AS: [cfãńara], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. pejor. kobieta przebiegła, dobrze się ustawiająca

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cwaniara	cwaniary
dopełniacz	cwaniary	cwaniar
celownik	cwaniarze	cwaniarom
biernik	cwaniarę	cwaniary
narzędnik	cwaniarą	cwaniarami
miejscownik	cwaniarze	cwaniarach
wołacz	cwaniaro	cwaniary

przykłady:

(1.1) Żałuję, że ją poznałem, bo to była cwaniara najgorszego gatunku – szła po trupach i nie miała hamulców przed żadnym oszustwem, byleby osiągnąć swój cel.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) cwaniaczka, spryciara, krętaczka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cwaniura ż/mos, cwaniakowanie n, cwaniak, cwaniaczek, cwaniaczka, cwaniactwo

przym. cwany, cwaniacki

przysł. cwanie, cwaniacko

czas. wycwanić się

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) listorra ż

źródła: