cop

cop (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) reg. warmiński kok

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Zopf

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kok

źródła:

cop (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /kɒp/

amer. (GA) IPA: /kɑp/

wymowa australijska

​ ​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) pot. glina (policjant)

(1.2) daw. głowa

czasownik

(2.1) pot. złapać, pojmać, nakryć, schwytać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) copper

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

cop (język czeski)

cop (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) warkocz

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cop	copy
dopełniacz	copu	copů
celownik	copu	copům
biernik	cop	copy
wołacz	cope	copy
miejscownik	copu	copech
narzędnik	copem	copy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. copánek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

cop (język słowacki)

cop (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) warkocz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vrkoč

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: