vrkoč (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) fryzj. warkocz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cop
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. vrkôčik m
przym. vrkočatý
związki frazeologiczne:
etymologia:
być może protobułgarskie *vărkăč = st.turk. örgüčwarkocz, zaplecione włosy < praturk. *ȫrküč[1], od praturk. *ȫr-pleść, splatać[2], por. tur. örmekpleść, zaplatać, czuw. вӗрен (vĕren) → sznur, lina, powróz
uwagi:
źródła:
  1. Marek Stachowski, Karpatyzm leksykalny, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego” nr 1273 = „Prace Językoznawcze” zesz. 122, 2005, s. 181.
  2. Hasło „warkocz” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.