contrariar
contrariar (język hiszpański)
edytuj- wymowa:
- IPA: [kon̩.tɾa.ˈɾjaɾ]
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) przeciwstawiać się (komuś lub czemuś), przeszkadzać
- (1.2) zaprzeczać, sprzeciwiać się (komuś)
- (1.3) drażnić, gniewać[1]
- odmiana:
- (1) koniugacja I: czasownik regularny z akcentuacją rozziewu (enviar)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) oponerse (a)
- (1.2) contradecir
- (1.3) disgustar, enfadar
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. contrariarse
- przym. contrario
- przysł. contrariamente
- rzecz. contrario m, contraria ż, contra ż, contrariedad ż
- przyim. contra
- tem. słow. contra-
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 205.
contrariar (interlingua)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) udaremniać, krzyżować plany, psuć szyki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. contrario, contrarietate
- przym. contrari
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: