conductor (1.1)
 
conductor (1.1)
 
conductor (1.2)
wymowa:
IPA/kənˈdʌktɚ/, SAMPA/k@n"dVkt@`/
wymowa amerykańska?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) muz. dyrygent, dyrygentka
(1.2) kolej. konduktor, konduktorka
(1.3) fiz. elektr. przewodnik
odmiana:
(1) lp conductor; lm conductors
przykłady:
(1.1) A conductor helps the orchestra to perform music well.Dyrygent pomaga orkiestrze dobrze wykonywać muzykę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) conductress
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. conductivity, semiconductor, conductance, conduct, conduction
forma żeńska conductress
czas. conduct
przym. conductive
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA[kon̦.duk.ˈtoɾ]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kierujący, prowadzący
(1.2) fiz. przewodzący

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) kierowca, motorniczy, szofer
(2.2) fiz. elektr. przewodnik
odmiana:
(1) lp conductor m, conductora ż; lm conductores m, conductoras ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.2) conductor eléctrico
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. conducir
przym. conductible, conductivo
rzecz. conductividad ż, conductancia ż, conducta ż, conductora ż, conducción ż, conducto m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. conductor, conductōris
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kierowca
(1.2) przywódca, przewodnik
(1.3) elektr. przewodnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. conduction, conducta
czas. conducer
przym. conductibile, conductive
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Aneks:Interlingua - Oboczność -duc-/-duct-
źródła:
 
conductor (2.1)
wymowa:
(1.1) conductor
(2.1) conductor, pot. conductor
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) fiz. przewodnik[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) konduktor[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. conducteurłac. conductor
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „conductor I” w: T. Klimkowski, J. Teodorowicz, E. Ivancu, Słownik polsko-rumuński rumuńsko-polski, Wydawnictwo Nowela Sp. z o. o., Poznań 2012, ISBN 978-83-62008-24-7, s. 436.
  2. Hasło „conductor II” w: T. Klimkowski, J. Teodorowicz, E. Ivancu, Słownik polsko-rumuński rumuńsko-polski, Wydawnictwo Nowela Sp. z o. o., Poznań 2012, ISBN 978-83-62008-24-7, s. 436.