cel, pal (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

fraza wykrzyknikowa

(1.1) wojsk. komenda nakazująca przygotowanie się do strzału i oddanie go
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Znów odpowiadają kamienie, żelazne ciężary, strzały. Wtedy rozległa się komenda: — Broń do oka, cel, pal![1]
(1.1) Pistolet. 25 metrów. I sylwetka. Cel! Pal! Itrafił[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
inne warianty: gotów, cel, pal, daw. tuj, cel, pal
tłumaczenia:
źródła:
  1. Teodor Jeske-Choiński, Błyskawice, wyd. Drukarnia i Księgarnia Św. Wojciecha, Poznań 1916.
  2. Albert Gochniewski, Bliżej nieba, „Gazeta Poznańska”, 2004-01-05, Narodowy Korpus Języka Polskiego.