ceklmistrz (język polski) edytuj

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈʦ̑ɛkl̥mʲisṭʃ], AS[cekl̦mʹisṭš], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.wygł.udziąs. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. przełożony ceklarzy[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) st.pol. cekmistrz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ceklarz, st.pol. ceklacja, daw. ceklarstwo, st.pol. ceklowanie, st.pol. ceklownik, st.pol. cekmistrz, st.pol. ceklatum
przym. ceklarski
czas. st.pol. ceklować, st.pol. ceglować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „ceklmistrz” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 259.