canonizar (język hiszpański) edytuj

wymowa:
IPA[ka.nõ.ni.ˈθaɾ] (dialekty z utożsamieniem s-z) IPA[ka.nõ.ni.ˈsaɾ]
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) rel. kanonizować, wynieść na ołtarze
(1.2) przen. przechwalać, wywyższać, kanonizować
(1.3) zatwierdzać, aprobować, uznawać
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I: czasownik regularny z przemianą „z – c” (cazar)
przykłady:
(1.3) El concepto de equilibrio humano, canonizado principalmente en las expresiones culturales de la Grecia clásica y helenística, y del cual no se había apartado la cultura occidental, brotaba de un reparto más o menos equitativo de funcionamiento y desgaste por parte del cuerpo y de la mente. [1]Pojęcie równowagi ludzkiej, uznawane głównie w wyrażeniach kulturowych Grecji klasycznej i hellenistycznej, od którego nie odeszła kultura zachodnia, wyrosło z mniej więcej sprawiedliwego podziału funkcjonowania i zużycia ciała i umysłu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) santificar
(1.2) sobrevalorar, glorificar
(1.3) aprobar, aplaudir
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. canónigo m, canonización ż, canon m
przym. canonizable
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. canonizāre < gr. κανονίζειν (kanonízein)
uwagi:
źródła:
  1. Cagigal, José María: El deporte en la sociedad actual. Barcelona: Magisterio español; Prensa española; Editora nacional, 1975.