wymowa:
IPA[ˈbzɨt͡ʃɛt͡ɕ], AS[bzyčeć] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) o lecących owadach: wydawać przeciągły bzyk
odmiana:
(1.1) [1] koniugacja VIIb
przykłady:
(1.1) Ni stąd, ni zowąd pojawiły się komary i złowróżbnie zaczęły bzyczeć nam nad głowami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bzyczenie n, bzykanie n, bzyknięcie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.