Aneks:Język polski - koniugacja VIIb
Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim
Według koniugacji VII odmieniają się czasowniki, które w bezokoliczniku kończą się na "~eć" i "~ieć". Odmiany "VIIa" i "VIIb" różnią się tym, że w odmianie VIIa ostatnia spółgłoska tematu jest zmiękczona.
Forma | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 os. | 2 os. | 3 os. | 1 os. | 2 os. | 3 os. | |||||||||
Bezokolicznik | ~eć leżeć | |||||||||||||
Czas teraźniejszy (ndok.) lub przyszły prosty* (dok.) | ~ę leżę |
~ysz leżysz |
~y leży |
~ymy leżymy |
~ycie leżycie |
~ą leżą | ||||||||
Czas przeszły | m | ~ałem leżałem |
~ałeś leżałeś |
~ał leżał |
~eliśmy leżeliśmy |
~eliście leżeliście |
~eli leżeli | |||||||
ż | ~ałam leżałam |
~ałaś leżałaś |
~ała leżała |
~ałyśmy leżałyśmy |
~ałyście leżałyście |
~ały leżały | ||||||||
n | - | - | ~ało leżało | |||||||||||
Forma bezosobowa czasu przeszłego | ~ano leżano | |||||||||||||
Tryb rozkazujący | - | ~ leż |
- | ~my leżmy |
~cie leżcie |
- | ||||||||
Tryb przypuszczający | m | ~ałbym leżałbym |
~ałbyś leżałbyś |
~ałby leżałby |
~elibyśmy leżelibyśmy |
~elibyście leżelibyście |
~eliby leżeliby | |||||||
ż | ~ałabym leżałabym |
~ałabyś leżałabyś |
~ałaby leżałaby |
~ałybyśmy leżałybyśmy |
~ałybyście leżałybyście |
~ałyby leżałyby | ||||||||
n | - | - | ~ałoby leżałoby | |||||||||||
Imiesłów przymiotnikowy czynny** | m | ~ący leżący | ||||||||||||
ż | ~ąca leżąca |
~ące leżące | ||||||||||||
n | - | - | ~ące leżące | |||||||||||
Imiesłów przymiotnikowy bierny (ndok.) lub imiesłów przymiotnikowy przeszły (dok.)** | m | ~any (wyleżany) |
~eni (wyleżeni) | |||||||||||
ż | ~ana (wyleżana) |
~ane (wyleżane) | ||||||||||||
n | - | - | ~ane (wyleżane) | |||||||||||
Imiesłów przysłówkowy współczesny | ~ąc leżąc | |||||||||||||
Imiesłów przysłówkowy uprzedni (dok.) | ~awszy (wyleżawszy) | |||||||||||||
Rzeczownik odczasownikowy | ~enie leżenie |
* Czasowniki niedokonane tworzą czas przyszły złożony przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i swojej odpowiedniej formy czasu przeszłego w 3. osobie („będę czytał”, „będę czytała”, „będziesz czytał” itd.) lub przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i bezokolicznika („będę czytać”, „będziesz czytać” itd.). Czasowniki dokonane nie tworzą czasu teraźniejszego.
** Imiesłowy ulegają deklinacji takiej samej, jak przymiotniki. Zobacz też: Aneks:Język polski - przymiotniki
Skróty: dk. – forma występuje dla czasowników dokonanych; ndk. – forma występuje dla czasowników niedokonanych; m – rodzaj męski; ż – rodzaj żeński; n – rodzaj nijaki.
Wyjaśnienie: w języku polskim, w liczbie mnogiej, występują dwa rodzaje: rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy. Dla zachowania przejrzystości tabelki, formy czasowników tych osób zostały przypisane do rzędu rodzaju męskiego liczby pojedynczej (rodzaj męskoosobowy) oraz do rzędu rodzajów żeńskiego i nijakiego (rodzaj niemęskoosobowy).