brodacze (1.1)
 
brodacz (2.1)
 
brodacz (2.2)
wymowa:
IPA[ˈbrɔdat͡ʃ], AS[brodač] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna, który nosi brodę

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) kynol. pies rasy sznaucer miniaturowy, dawniej nazywany brodaczem monachijskim
(2.2) ornit. Capitonidae[1], ptak z rodziny brodaczy; zob. też brodacze (rodzina ptaków) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. broda ż, bródka ż
forma żeńska brodaczka ż
przym. brodaty
czas. brodacieć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. broda + -acz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Capitonidae” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 2,0 2,1 2,2   Hasło „brodacz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.