bjeffe (język norweski (bokmål)) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) szczekać
odmiana:
(1.1) å bjeffe, bjeffer, bjeffet, bjeffet lub å bjeffe, bjeffer, bjeffa, bjeffa
przykłady:
(1.1) Hunden bjeffet høyt da han meg.Pies zaszczekał głośno, kiedy mnie zobaczył.
składnia:
kolokacje:
(1.1) å bjeffe noen → szczekać na kogoś
synonimy:
(1.1) gjø
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: