bikorn

bikorn (język polski)

bikorn (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbʲikɔrn], AS: [bʹikorn], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dwurożny kapelusz; zob. też bikorn w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bikorn	bikorny
dopełniacz	bikornu	bikornów
celownik	bikornowi	bikornom
biernik	bikorn	bikorny
narzędnik	bikornem	bikornami
miejscownik	bikornie	bikornach
wołacz	bikornie	bikorny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dwuróg, kapelusz stosowany

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kapelusz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bicorne
• francuski: (1.1) bicorne m
• hiszpański: (1.1) bicornio
• kataloński: (1.1) bicorn
• niderlandzki: (1.1) steek
• niemiecki: (1.1) Zweispitz m
• portugalski: (1.1) bicorne
• rosyjski: (1.1) двууголка ż
• szwedzki: (1.1) bicorne
• ukraiński: (1.1) двоуголка ż, двокутівка ż, двокутка ż, бікорн m
• włoski: (1.1) feluca

źródła: