bezkonkurencyjnie (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w taki sposób, któremu nikt nie może dorównać
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Ale w New Hampshire 16 lutego wygrał bezkonkurencyjnie wśród swoich, co potwierdził w tak zwany superwtorek 8 marca. Wtedy wiadomo już było, tylko on może być kandydatem republikanów.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niezrównanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezkonkurencyjność ż
przym. bezkonkurencyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. bez- + konkurencyjny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Bilik, Politycy: czterdziestu siedmiu wielkich, s. 75