superwtorek

superwtorek (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) polit. w USA: dzień (wtorek) na początku lutego lub marca w roku wyborów prezydenckich, kiedy w największej liczbie stanów odbywają się prawybory; zob. też superwtorek w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	superwtorek
dopełniacz	superwtorku
celownik	superwtorkowi
biernik	superwtorek
narzędnik	superwtorkiem
miejscownik	superwtorku
wołacz	superwtorku

przykłady:

(1.1) ”Superwtorek" był wielkim sukcesem faworytów partyjnych, ulubieńców establishmentu. Obaj dysponowali ogromnymi pieniędzmi i opłacili sobie bardzo profesjonalne kampanie.

(1.1) Ale w New Hampshire 16 lutego wygrał bezkonkurencyjnie wśród swoich, co potwierdził w tak zwany superwtorek 8 marca. Wtedy wiadomo już było, iż tylko on może być kandydatem republikanów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. Super Tuesday

uwagi:

inna pisownia: Superwtorek, rzad. Super Wtorek

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Super Tuesday
• hiszpański: (1.1) supermartes m
• japoński: (1.1) スーパー・チューズデー (sūpā · chūzudē)
• nowogrecki: (1.1) Σούπερ Τρίτη ż

źródła: