bandik

bandik (język polski)

bandik (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. Chaeropus Ogilby, wymarły torbacz z rodziny bandikowatych; zob. też bandik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bandik	bandiki
dopełniacz	bandika	bandików
celownik	bandikowi	bandikom
biernik	bandika	bandiki
narzędnik	bandikiem	bandikami
miejscownik	bandiku	bandikach
wołacz	bandiku	bandiki

przykłady:

(1.1) Sierść na grzbiecie bandika miała kolor brązowopomarańczowy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) futro / skórka / mięso / głowa / gniazdo / pysk / tułów / ogon / habitat / populacja / rozród / wygląd / występowanie / młode / samica / samiec bandika • bandik świnionogi

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zwierzę

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bandikowate nmos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bandicoot

źródła: