apologeta

apologeta (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌapɔlɔˈɡɛta], AS: [apologeta], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba broniąca określonej idei, postawy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	apologeta	apologeci
dopełniacz	apologety	apologetów
celownik	apologecie	apologetom
biernik	apologetę	apologetów
narzędnik	apologetą	apologetami
miejscownik	apologecie	apologetach
wołacz	apologeto	apologeci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) apologetyk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. apologia ż, apologetyka ż, apologetyk m, apologizowanie n

forma żeńska apologetka ż

przym. apologetyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Apologet < niem. Apologetik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) apologist
• białoruski: (1.1) апалагет m
• bułgarski: (1.1) апологет m
• hiszpański: (1.1) apologeta m, apologista m
• niemiecki: (1.1) Apologet m
• rosyjski: (1.1) апологет m
• szwedzki: (1.1) apologet w

źródła:

apologeta (język hiszpański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) apologeta

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) apologetka

odmiana:

(1.1) lp apologeta; lm apologetas

(2.1) lp apologeta; lm apologetas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) apologista

(2.1) apologista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. apología ż, apologético m, apologética ż

czas. apologizar

przym. apologético

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. apologético; por. asceta < ascético, esteta < estético etc.

uwagi:

źródła: