alchemik

alchemik (język polski)

wymowa:

IPA: [alˈxɛ̃mʲik], AS: [alχẽmʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się alchemią w średniowieczu

(1.2) uczn. nauczyciel chemii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	alchemik	alchemicy
dopełniacz	alchemika	alchemików
celownik	alchemikowi	alchemikom
biernik	alchemika	alchemików
narzędnik	alchemikiem	alchemikami
miejscownik	alchemiku	alchemikach
wołacz	alchemiku	alchemicy

przykłady:

(1.1) W średniowieczu alchemicy próbowali uzyskać złoto z ołowiu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) alchemista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. alchemia ż, alchemista m

forma żeńska alchemiczka ż

przym. alchemiczny, alchemicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) alchemist
• białoruski: (1.1) алхімік m
• bułgarski: (1.1) алхимик m
• esperanto: (1.1) alĥemiisto, alkemiisto
• fiński: (1.1) alkemisti
• galicyjski: (1.1) alquimista
• górnołużycki: (1.1) złotodźej m
• japoński: (1.1) 錬金術師
• kataloński: (1.1) alquimista m
• niemiecki: (1.1) Alchimist m
• portugalski: (1.1) alquimista
• rosyjski: (1.1) алхимик m
• słowacki: (1.1) alchymista m
• ukraiński: (1.1) алхімік m
• węgierski: (1.1) alkimista

źródła: