abdykacyjny

abdykacyjny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌabdɨkaˈt͡sɨjnɨ], AS: [abdykacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: akc. pob., ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•dy•ka•cyj•ny

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z abdykacją, dotyczący abdykacji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	abdykacyjny		abdykacyjna	abdykacyjne	abdykacyjni	abdykacyjne
dopełniacz	abdykacyjnego		abdykacyjnej	abdykacyjnego	abdykacyjnych
celownik	abdykacyjnemu		abdykacyjnej	abdykacyjnemu	abdykacyjnym
biernik	abdykacyjnego	abdykacyjny	abdykacyjną	abdykacyjne	abdykacyjnych	abdykacyjne
narzędnik	abdykacyjnym		abdykacyjną	abdykacyjnym	abdykacyjnymi
miejscownik	abdykacyjnym		abdykacyjnej	abdykacyjnym	abdykacyjnych
wołacz	abdykacyjny		abdykacyjna	abdykacyjne	abdykacyjni	abdykacyjne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Dokumenty abdykacyjne król podpisał 10 grudnia 1936 r. w Fort Belvedere.

składnia:

kolokacje:

(1.1) akt / kryzys / sejm abdykacyjny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abdykacja ż, abdykowanie n

czas. abdykować dk./ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. abdykacja + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) abdikačný
• hiszpański: (1.1) abdicativo
• interlingua: (1.1) abdicatori
• niemiecki: (1.1) abdikativ, w złożeniach Abdikations-, Abdankungs-, Rücktritts-
• słowacki: (1.1) abdikačný
• słoweński: (1.1) abdikacijski
• ukraiński: (1.1) абдикаці́йний
• włoski: (1.1) di abdicazione

źródła: