abdykacja (język polski) edytuj

 
postać króla po abdykacji (1.1)
wymowa:
IPA[ˌabdɨˈkaʦ̑ʲja], AS[abdykacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob., ?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•dy•ka•cja[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zrzeczenie się władzy, rezygnacja monarchy z tronu; zob. też abdykacja w Wikipedii; zob. też abdykacja w Encyklopedii staropolskiej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wiadomość o abdykacji Jana Kazimierza i o niepodobieństwie odsieczy doszła przez szlachtę do niewiast […][3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) akt abdykacji • złożyć abdykację
synonimy:
(1.1) abdykowanie, dymisja, rezygnacja, zrzeczenie się
antonimy:
(1.1) koronacja[4]
hiperonimy:
(1.1) rezygnacja, akt[4]
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. abdykowanie n
czas. abdykować dk./ndk.
przym. abdykacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. abdicatio[4][5]
źródłosłów dla ros. абдикация[6]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „abdykacja” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1.
  2.   Hasło „abdykacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. H. Sienkiewicz: Potop
  4. 4,0 4,1 4,2   Hasło „abdykacja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Hasło „abdykacja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  6. Wiesław Witkowski, Nowy słownik zapożyczeń polskich w języku rosyjskim, Universitas, Kraków 2006, ISBN 83-242-0736-8, s. 1.