Tisch

Tisch (język niemiecki)

ein Tisch (1.1)

wymowa:

lp IPA: /tɪʃ/ lm /tɪʃə/

^{ⓘ ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) stół

(1.2) karc. stolik (np. w brydżu)

temat słowotwórczy

(2.1) dotyczący stołu, stołowy

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Tisch	die Tische
dopełniacz	des Tisches	der Tische
celownik	dem Tisch przest. dem Tische	den Tischen
biernik	den Tisch	die Tische

przykłady:

(1.1) Ich lege das Buch auf den Tisch. → Kładę książkę na stół.

składnia:

(2.1) w złożeniach Tisch + rzecz./przym. (np. Tischtennis, tischfertig)

kolokacje:

synonimy:

(1.2) Dummy

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Möbelstück

hiponimy:

(1.1) Abstelltisch, Arbeitstisch, Ausziehtisch, Eichentisch, Holztisch, Klapptisch, Marmortisch, Nebentisch, Pokertisch, Roulettetisch, Schreibtisch

holonimy:

meronimy:

(1.1) Tischblatt, Tischbein, Tischdecke, Tischtuch

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tischen n, Tischlern n, Tischlerei ż, Tischler m, Tischlerin ż

zdrobn. Tischchen n, Tischlein n

czas. tischen, tischlern

związki frazeologiczne:

reinen Tisch machen

etymologia:

śwn. tisc < swn. tisc < łac. discus

uwagi:

zobacz też: Indeks:Niemiecki - Meble

źródła: