Spitze

Spitze (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈʃpɪʦə] lm IPA: [ˈʃpɪʦn̩]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wierzchołek, szczyt, czubek

(1.2) czubek, koniuszek

(1.3) czołówka, elita, kierownictwo

(1.4) czoło, przód

(1.5) najwyższa jakość

(1.6) przytyk, docinek

(1.7) włók. kraw. koronka

odmiana:

(1.1-7)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Spitze	die Spitzen
dopełniacz	der Spitze	der Spitzen
celownik	der Spitze	den Spitzen
biernik	die Spitze	die Spitzen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Spitzen n, Spitzigkeit ż, Spitzer m

czas. spitzen

przym. spitz, spitzig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: