spitzen

spitzen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃpɪʦn̩]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) ostrzyć, wyostrzać, wyostrzyć, zaostrzać, zaostrzyć

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) forma deklinacyjna od spitz

odmiana:

(1.1) spitz|en (spitzt), spitzte, gespitzt (haben)

(2.1) zob. spitz

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Spitzen n, Spitze ż, Spitzigkeit ż, Spitzer m

przym. spitz, spitzig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: spitzen • anspitzen • bespitzen • überspitzen • zuspitzen

źródła: