mukava

mukava (język fiński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) miły

odmiana:

(1.1) lp st. wyższy mukavampi, st. najwyższy mukavin; lm st. podst. mukavat, st. wyższy mukavemmat, st. najwyższy mukavimmat

Przypadki : genetiivi mukavan

przykłady:

(1.1) Hän on mukava ihminen. → On jest miłym człowiekiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kiva

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi: