radca
radca (język polski) edytuj
 |
To hasło wymaga dopracowania
Należy w nim poprawić: brakuje znaczeń - np. radca prawny nie jest urzędnikiem Wszystkie hasła muszą używać odpowiedniego szablonu i być napisane w uporządkowany i zrozumiały sposób. |
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik radca radcowie / radcy dopełniacz radcy radców celownik radcy radcom biernik radcę radców narzędnik radcą radcami miejscownik radcy radcach wołacz radco radcowie / radcy depr. M. i W. lm: (te) radce
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) radca dworu • radca handlowy • radca prawny • tajny radca
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rada ż, radcostwo n, radcowskość ż radny mos, radna ż, radźca mos, doradca mos, doradczyni ż, radzenie n, doradzenie n, doradzanie n, odradzenie n, odradzanie n, poradzenie n
- czas. radzić ndk., doradzić dk., doradzać ndk., odradzić dk., odradzać ndk., poradzić dk.
- przym. radcowski, radziecki
- przysł. radcowsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: raca
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) konsilisto, konsilano
- kaszubski: (1.1) rôdca m
- źródła:
- ↑
Hasło „radca” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „radca” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
