nauczanie

nauczanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌna^wuˈʧ̑ãɲɛ], AS: [na^u̯učãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• epenteza ł • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od nauczać

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	nauczanie
dopełniacz	nauczania
celownik	nauczaniu
biernik	nauczanie
narzędnik	nauczaniem
miejscownik	nauczaniu
wołacz	nauczanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. nauczać, uczyć

rzecz. nauczanka ż, naukowość ż, naukowiec mos, nauczenie n, nauczycielka ż, nauka ż, uczeń m, nauczyciel mos, uczony mos

przym. naukowy, nauczycielski, uczony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też nauczanie w Wikicytatach

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) leer
• angielski: (1.1) teaching, tuition, training
• arabski: (1.1) درس
• chiński standardowy: (1.1) 教学 (jiàoxué)
• esperanto: (1.1) instruo, lernigo, instruado
• niemiecki: (1.1) Lehren n
• rosyjski: (1.1) обучение n
• tybetański: (1.1) བཀའ

źródła: