cotangens

cotangens (język polski)

wykres funkcji cotangens (1.1)

wymowa:

‹kotangens›, IPA: [kɔˈtãŋɡɛ̃w̃s], AS: [kotãŋgẽũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• -nk- , ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mat. funkcja wyrażająca stosunek długości przyprostokątnej przyległej do danego kąta do długości przyprostokątnej naprzeciw kąta; zob. też cotangens w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cotangens	cotangensy
dopełniacz	cotangensa / rzad. cotangensu	cotangensów
celownik	cotangensowi	cotangensom
biernik	cotangens	cotangensy
narzędnik	cotangensem	cotangensami
miejscownik	cotangensie	cotangensach
wołacz	cotangensie	cotangensy

przykłady:

(1.1) Cotangens jest odwrotnością tangensa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kotangens

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) funkcja trygonometryczna

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tangens mrz, cotangensoida ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.łac. co- + tangens → z + dotykający, styczny

uwagi:

alternatywna pisownia: kotangens

zobacz też: sinus • cosinus (kosinus) • tangens • cotangens (kotangens) • secans (sekans) • cosecans (kosekans)

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cotangent
• baskijski: (1.1) kotangente
• białoruski: (1.1) катангенс m
• bułgarski: (1.1) котангенс m
• duński: (1.1) cotangens w
• hiszpański: (1.1) cotangente ż
• nowogrecki: (1.1) συνεφαπτομένη ż
• rosyjski: (1.1) котангенс m
• ukraiński: (1.1) котангенс m

źródła: